
در این ماه شریف، مؤمنین از خدای متعال میخواهند: اَللهُمَّ فَاهدِنی هُدَی المُهتَدینَ وَ ارزُقنی اجتِهادَ المُجتَهِدینَ وَ لا تَجعَلنی مِنَ الغافِلینَ المُبعَدین. اگر همین دو عامل در من و شما باشد، همهی مشکلات حل خواهد شد؛ هم هدایت هدایتیافتگان الهی نصیب ما بشود، هم تلاش تلاشگران تاریخ بشریّت در رفتار، گفتار و منش ما محسوس باشد.
در فقرهی سوّم، آسیب مورد اشاره قرار گرفته است: وَ لا تَجعَلنی مِنَ الغافِلینَ المُبعَدین. غفلت بزرگترین آسیب است؛ غفلت از مسیر، هدف، توان، فرصت، دشمن، و وظیفهای که امروز بر دوش من و شما است. نتیجهی این غفلت دور شدن از خدا، هدف و کامیابی است.
شهید مطهّری خیلی خصوصیّات ممتازی داشت لکن به نظر من شاخصهی شخصیّت او معلّمی بود؛ معلّم بود؛ در حوزه معلّم بود، در دانشگاه معلّم بود، در محیط زندگی معمولی هم معلّم بود، سخنرانیهای او هم تعلیم بود، درس بود؛ چون با اخلاص بود، چون با اجتهاد بود؛ یعنی با تلاش.
آموزش و پرورش در واقع آن کانون اساسی برای خلق دنیای آینده است.
نقشی که معلّم میتواند در اثرگذاری فکری و روحیِ این مخاطبی که کودک امروز ما و مرد و زن آیندهی ما است، داشته باشد نظیر ندارد، بیبدیل است؛ نه پدر، نه مادر، نه محیط، هیچکدام این نقش را ندارند.
برای یکچنین دستگاهی هرچه ما هزینه کنیم، هزینه نیست، سرمایهگذاری است؛ به این چشم به اقتصاد آموزش و پرورش نگاه کنیم.
معلّم کار انبیا را میکند، کار انبیا نجات بشریّت است، کار انبیا ایجاد یک جامعهی انسانیِ برتر و والاتر است.
اقتصاد آموزش و پرورش، معیشت معلّمین، یکی از الزامات است. بایستی همّت در مسئولین دولتی این باشد که این بخش را مورد یک توجّه ویژه قرار بدهند.
مسئلهی دیگر دانشگاه فرهنگیان است. همهی فرایندهایی که منتهی میشود به جذب معلّم، برای تدریس و برای تعلیم و تربیت، بایستی سالم و با معیار اسلام و انقلاب سنجیده بشود.
یک مسئله هم تحوّل بنیادین آموزش و پرورش است در باب این تحوّل بنیادین، اصل اینکه نظام آموزش و پرورش ما احتیاج به یک تحوّل دارد را همه پذیرفتهاند.
در طول این ۳۵ سالی که گذشته است، همواره و همیشه هیبت این حرکت عظیم مردمی، چشم دشمنان جمهوری اسلامی را گرفته است.
یک ملّت اگر نتواند از هویّت خود، از عظمت خود، آنچنان که هست، در مقابل بیگانگان دفاع بکند، قطعاً توسری خواهد خورد؛ بروبرگرد ندارد.
من نمیفهمم مذاکره در زیر شبح تهدید چه معنایی دارد؟ مذاکره کنیم زیر شبح تهدید! مثل اینکه یک شمشیری بالای سر [ما باشد].
چرا تهدید میکنند؟ چرا غلط زیادی میکنند؟ اوّلاً که غلط میکنید؛ ثانیاً من در زمان رئیسجمهور قبلی آمریکا گفتم دوران بزنودررو تمام شده؛ اینجور نیست که ملّت ایران رها کند کسی را که بخواهد به ملّت ایران تعرّضی بکند؛ ما دنبال خواهیم کرد.
بنده با مذاکراتی که در زیر شبح تهدید انجام بگیرد، موافق نیستم. بروند حرف بزنند، مذاکره کنند، به توافق برسند، اشکالی ندارد – البتّه درحالیکه آن خطوط اصلی را رعایت کرده باشند – لکن بههیچوجه تحمیل، زور، تحقیر و تهدید را قبول نکنند.
این حرکتی که دولت سعودی در مسئلهی یمن دارد انجام میدهد، در هیچ منطقی، با هیچ بیانی قابل توجیه نیست. … آمریکاییها از همین حرکتِ غیر قابل توجیه و این جنایت عظیم دارند پشتیبانی میکنند. از این بیآبرویی بیشتر؟
به ما میگویند شما چرا کمک میکنید؟ ما میخواستیم کمک دارویی بکنیم، ما میخواستیم برای مریضها دوا بفرستیم؛ ما که نمیخواستیم سلاح بفرستیم؛ آنها به سلاح ما احتیاج ندارند.
برچسب : آمریکا نیازش به مذاکره بیشتر از ایران, امام خامنه اي, امام خامنه ای, امام خامنه ای (س), امام و ولی امر مسلمین جهان, امام و ولی امر مسلمین جهان امام خامنه ای, جبل النور, رهبر انقلاب اسلامی, عشق به سید علی, مقام معظم رهبری, ملت ایران مذاکره زیر سایهی تهدید را برنمیتابد